نکات کلیدی آئین دادرسی مدنی (قسمت ششم )
نکته ۵۱: سوگند بتی در جایی است که مدّعی، هیچ دلیلی برای اثبات ادّعای خود ندارد و حکم به دعوای خود را که مورد انکار مدعی علیه است، منوط به قسم مینماید.
نکته ۵۲: سوگند تکمیلی فقط در دعاوی مالی و بنابه درخواست مدّعی است و قاضی نمیتواند رأساً سوگند دهد.
نکته ۵۳: سوگند استظهاری به این معنی است که در دعاوی علیه میّت، خواهان علاوهبر ابراز سایر ادله، سوگند نیز باید یاد کند.
نکته ۵۴: در حدود شرعی، سوگند کاربرد ندارد.در سرقت نیز فقط نسبت به جنبهی حقالناسی آن که ردّ مال است سوگند دارای اثر است.
نکته ۵۵: قرارهای نهایی عبارتست از:
۱٫قرار سقوط دعوا
۲٫قرار عدم استماع دعوا
۳٫قرار ردّ دعوا
۴٫قرار ابطال دادخواست
۵٫قرار ردّ دادخواست
نکته ۵۶: قرارها، علیالاصول اعتبار امر مختومه را ندارد به استثنای قرار سقوط دعوا.
نکته ۵۷: اعمال طرق عادی شکایت از آراء، علیالاصول موجب تعلیق اجرای حکم میشود.استثناء آن مادّه ۱۷۵ ق.آ.د.م در مورد دعاوی تصرّف است.
نکته ۵۸: واخواهی در خارج از موعد قانونی، در دو صورت پذیرفته میشود:
۱٫وقتی حکم غیابی به محکومعلیه ابلاغ واقعی نشده باشد و واخواه مدّعی عدم اطلاع از مفاد حکم باشد.
۲٫اثبات معاذیر قانونی موضوع مادّه ۳۰۶ ق.آ.د.م
نکته ۵۹: اجرای حکم غیابی، منوط است به معرّفی ضامن یا سپردن تأمین مناسب از سوی محکومله مگر اینکه دادنامه یا اجراییه به محکومعلیه ابلاغ واقعی شده باشد.
نکته ۶۰: اگر دستور موقّت صادر شد و حکم بر علیه خود خواهان صادر شود، دستور موقّت منتفی نمیشود، مگر تا صدور حکم نهایی یا نقض آن در دادگاه تجدیدنظر.