وبلاگ حقوقی شعیب نظری

مفهوم "متاجر" در ادبیات فقهی و تطبیق آن با حقوق مدنی

مقدمه:

واژه "متاجر" ریشه در ادبیات فقهی دارد و به طور کلی به مبادلات کالا و خدمات اشاره می‌کند. با این حال، کاربرد این واژه در فقه و حقوق مدنی تفاوت‌هایی داشته است. در این نوشتار، به بررسی دقیق‌تر مفهوم متاجر و تطبیق آن با اصطلاحات حقوقی معاصر خواهیم پرداخت.

متاجر در فقه اسلامی:

در فقه اسلامی، واژه "متاجر" به معنای کلیه معاملات و مبادلات است و نه صرفاً به عقد بیع محدود می‌شود. با این حال، با توجه به اهمیت عقد

 بررسی وضعیت عقود معین و غیر معین در فقه اسلامی و دلایل قائلین به هر یک از این نظریات است.

مفاهیم کلیدی:

• عقد معین: عقدی است که در متون دینی نامگذاری شده و احکام خاصی برای آن بیان شده است.
• عقد غیر معین: عقدی است که در متون دینی نامگذاری نشده و احکام آن بر اساس قواعد کلی استنباط می‌شود.
• اصل امضاء: به این معناست که شرع بسیاری از معاملات رایج مردم را تأیید کرده است.
• ممضی: چیزی است که شرع آن را تأیید کرده است.

خلاصه استدلال طرفداران عقود معین:

• شارع به تعداد محدودی از عقود

• عقد: توافقی بین دو یا چند طرف است که بر اساس آن تعهداتی متقابل ایجاد می‌شود.
• ایقاع: عملی حقوقی است که توسط یک طرف انجام می‌شود و به اراده طرف مقابل نیازی ندارد.
• سرایت جواز: به این معنی است که هر یک از طرفین عقد می‌تواند آن را فسخ کند، مگر اینکه عقد لازم باشد.
• قصد و اراده: قصد و اراده دو عنصر اساسی در تشکیل عقد و ایقاع