وبلاگ حقوقی شعیب نظری

حق ارتفاق یکی از مفاهیم مهم در حقوق املاک است که به موجب آن، مالک یک ملک می‌تواند از ملک دیگری به صورت محدود استفاده کند. این حق، حقی عینی است و به ملک تعلق می‌گیرد، نه به شخص. به عبارت دیگر، هر کس که مالک آن ملک شد، می‌تواند از این حق استفاده کند.

تعریف حقوقی

طبق ماده ۹۳ قانون مدنی ایران، "ارتفاق حقی است برای شخص در ملک دیگری". به عبارت ساده‌تر، حق ارتفاق یعنی اینکه مالک یک زمین می‌تواند از زمین مجاور خود برای انجام اموری مانند عبور و مرور، گرفتن آب، یا استفاده از نور و هوا استفاده کند.

انواع حق ارتفاق

حق ارتفاق به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

• حق ارتفاق قانونی: این نوع حق ارتفاق به موجب قانون و بدون نیاز به عقد خاصی ایجاد

حق شفعه

حق شفعه
شفعه به معنای تملک سهم فروخته‌شده شریک به وسیله شریک دیگر است. به این معنی که هرگاه مال غیرمنقول قابل تقسیمی بین دو نفر مشترک باشد و یکی از دو شریک سهم خود را به شخص دیگری بفروشد، شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده است به او بدهد و مالک سهم فروخته شده شود.

به عبارت دیگر وقتی مالکیت ملکی بین دو نفر مشترک است و شریک اول سهم خود را به شخص سومی می‌فروشد، شریک دوم به محض اطلاع از فروش، حق دارد سهم شریک اول را بخرد، یعنی سهم او را به ملکیت خود در آورد و از چنگ مشتری به همان مبلغی که به فروشنده یا شریک اول داده بیرون بیاورد.