نکات کلیدی آئین دادرسی مدنی ( قسمت پنجم)
نکته ۴۱: گزارش اصلاحی، قابلیّت اعتراض و تجدیدنظرخواهی را ندارد، چون رأی محسوب نمیشود.
نکته ۴۲: استثنائات قاعدهی فراغ دادرس عبارتند از: اعادهی دادرسی، اعتراض ثالث، واخواهی، رفع ابهام از حکم و صدور رأی اصلاحی.
نکته ۴۳: اظهارنامه در بخشی که مربوط به اظهارات اشخاص است، سند عادی و در بخشی که مربوط به گزارش مأمورین ابلاغ است، سند رسمی است.
نکته ۴۴: امضاء رکن اصلی سند است اما به حکم قانون، دفاتر تجاری تاجر، اگر امضاء هم نداشته باشد در حکم اقرار بوده و علیه ولی در حد یک سند عادی قابل استناد است (م ۱۴ قانون تجارت).
نکته ۴۵: دفتر تجاری بازرگان در هر حال علیه او قابل استناد است اما دفتر بازرگان در مقابل غیر بازرگان به نفع او سندیت ندارد بلکه صرفاً یک قرینه است.
نکته ۴۶: در اسناد رسمی، تاریخ تنظیم سند علیه همگان معتبر است اما در اسناد عادی فقط علیه طرفین، ورّاث و قائممقام آنها قابل استناد است.
نکته ۴۷: در امور حقوقی یک بار گواه احضار میشود اگر نیامد مجدداً احضار میشود و اگر دوباره حضور پیدا نکرد، برخلاف امور کیفری امکان جلب وی وجود ندارد.
نکته ۴۸: وجه مشترک معاینهی محل، تحقیق محلّی و کارشناسی در این است که هر سه امارات قضایی محسوب میشوند و هیچکدام دادنامه و ابلاغ نمیشوند و قابل اعتراض هم نیستند.
نکته ۴۹: اصل قرار معاینه محل و تحقیق محلّی به طرفین ابلاغ نمیشود، اما موضوع و وقت قرار ابلاغ میشود.
نکته ۵۰: تنها موردی که در امور حقوقی امکان جلب وجود دارد، جلب کارشناسی در صورت عدم حضور برای تکمیل تحقیقات یا اخذ توضیح است.