نکات مهم در باب ورشکستگی (بخش دوم )
نکته 21:در حقوق ایران نهاد ورشکستگی با تصویب قانون تجارت سال 1303 و 1304 به رسمیت شناخته شد که البته در سال 1311 قانون ورشکستگی جایگزین مقررات قبلی گردید.تا قبل از آن و قبل ازانقلاب مشروطه حل و فصل دعاوی تجارتی منطبق بر موازین فقهی و شرعی بود .
نکته 22:در موازین فقهی مبحث افلاس تقریبا شبیه به ورشکستگی است .
نکته 23:مفلس به شخصی گفته می شود که قسمت عمده اموالش را از دست داده باشد .
نکته 24:درگذشه حاکم شرع به واسطه تحقق چهار شرط ذیل حکم به افلاس افراد می داد:
الف-بدهی شخص نزد حاکم ثابت شود .
ب-سررسید دیون شخص رسیده باشد.
ج-اموال بدهکار کفاف پرداخت دیونش را ندهد .
د- طلبکاران از حاکم شرع تاقضای صدور حکم افلاس نمایند .
نکته 25:در حال حاضر اشخاص غیر تاجر مشمول مقررات اعسار سال 1313 می باشند .
نکته 26:اشخاص بدهکار اگر تاجر باشند مشمول مقررات قانون تجارت شده و اگر غیر تاجر باشند مشمول مقررات اعسار می گردند .
نکته 27:بازرگانانی که کسبه جزء باشند نیز می توانند دادخواست اعسار دهند .
نکته 28:چه کسانی شامل کسبه جزء می گردند:
الف-کسبه ،پیشه وران و تولید کنندگانی و...که میزان فروش سالیانه آنان از مبلغ یکصدمیلیون ریال تجاوز نکند .
ب-ارائه دهندگان خدمات در هرزمینه که مبلغ دریافتی آنها در قبال ارائه خدمات در سال از مبلغ پنجاه میلیون ریال تجاوز نکند .
نکته 29:ازبازرگانان به استثنای کسبه جزء دادخواست اعسار پذیرفته نمی شود و بازرگانان مدعی اعسار مکفند برابر قانون تجارت دادخواست ورشکستگی بدهند .
نکته 30: در حال حاضر در مقررات ما چیزی بعنوان افلاس وجود ندارد
