کتاب اول
در امور مدنی
ماده - 1 آیین دادرسی مدنی، مجموعه اصول و مقرراتی است که در مقام
رسیدگی به امور حسبی و کلیه دعاوی مدنی و بازرگانی در دادگاههای عمومی،
انقلاب، تجدیدنظر، دیوانعالی کشور و سایر مراجعی که به موجب قانون موظف
به رعایت آن میباشند به کار میرود.
امور حسبی مربوط به احوال شخصیه است و در آن به اموری نظیر قیمومت، ترکه میت، غائب مفقودالاثر، محجورین و موارد مرتبط با آن پرداخته میشود که دادگاهها مکلفند بدون اینکه در مورد آن امور، اختلاف و مرافعهای بین اشخاص بهوجود آمده باشد، وارد رسیدگی شوند.
ماده - 2 هیچ دادگاهی نمیتواند به دعوایی رسیدگی کند مگر اینکه شخص یا
اشخاص ذینفع یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی آنان رسیدگی به دعوا را
برابر قانون درخواست نموده باشند .
ماده - 3 قضات دادگاهها موظفند موافق قوانین به دعاوی رسیدگی کرده،
حکم مقتضی صادر و یا فصل خصومت نمایند. در صورتی که قوانین موضوعه
کامل یا صریح نبوده یا متعارض باشند یا اصلا" قانونی در قضیه مطروحه وجود
نداشته باشد، با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فتاوی معتبر واصول حقوقی
که مغایر با موازین شرعی نباشد، حکم قضیه را صادر نمایند و نمیتوانند به
بهانه سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین از رسیدگی به دعوا و صدور
حکم امتناع ورزند والا مستنکف از احقاق حق شناخته شده و به مجازات آن
محکوم خواهند شد.
تبصره - چنانچه قاضی مجتهد باشد و قانون را خلاف شرع بداند پرونده به
شعبه دیگری جهت رسیدگی ارجاع خواهد شد.
ماده - 4 دادگاهها مکلفند در مورد هر دعوا به طور خاص تعیین تکلیف نمایند
و نباید به صورت عام و کلی حکم صادر کنند.
ماده - 5 آرای دادگاهها قطعی است مگر در موارد مقرر در باب چهارم این
قانون یا در مواردی که به موجب سایر قوانین قابل نقض یا تجدیدنظرباشند.
ماده - 6 عقود و قراردادهایی که مخل نظم عمومی یا بر خلاف اخلاق حسنه
که مغایر با موازین شرع باشد در دادگاه قابل ترتیب اثر نیست.
ماده - 7 به ماهیت هیچ دعوایی نمیتوان در مرحله بالاتر رسیدگی نمود تا
زمانی که در مرحله نخستین در آن دعوا حکمی صادر نشده باشد، مگربه
موجب قانون.
ماده - 8 هیچ مقام رسمی یا سازمان یا اداره دولتی نمی تواند حکم دادگاه را
تغییر دهد و یا از اجرای آن جلوگیری کند مگر دادگاهی که حکم صادرنموده و
یا مرجع بالاتر، آنهم در مواردی که قانون معین نموده باشد.
ماده - 9 رسیدگی به دعاویی که قبل از تاریخ اجرای این قانون اقامه شده به
ترتیب مقرر در این قانون ادامه مییابد.
آرای صادره از حیث قابلیت اعتراض و تجدید نظر و فرجام، تابع قوانین مجری
در زمان صدور آنان میباشد مگر اینکه آن قوانین، خلاف شرع شناخته شود.
نسبت به کلیه قرارهای عدم صلاحیتی که قبل از تاریخ اجرای این قانون از
دادگاهها صادر شده و در زمان اجرای این قانون در جریان رسیدگی
تجدیدنظریا فرجامی است به ترتیب مقرر در این قانون عمل میشود.