نکات کلیدی در مبحث وکالت
1-وکالت تنها برای انجام اعمال حقوقی است نه کارهای عادی روزمره مانند حمل و نقل و نقاشی کشیدن و....
2-وصیت یک عمل حقوقی قائم به شخص است یعنی هرکسی باید خودش وصیت کند و نمی تواند به دیگری وکالت بدهد.
3-وکالت مانند ودیعه و عاریه یک عقد اذنی است .
4-وکالت با قبول وکیل تحقق می باد و نیازی به آگاه شدن موکل از قبول وکیل نیست .
5-وکالت یا مطلق است یا مقید ،مطلق یا مقید بودن وکالت مربوط به اداره کردن اموال موکل است و وکیل جز اعمال اداری نمی تواند تصرف دیگری در موضوع وکالت نماید.
6-در موردی که وکالت به طور مطلق برای فروش است ،وکیل نمی تواند خود طرف معامله قرار گیرد.
7-وکالت باید در امری داده شود که خود موکل بتواند آن را به جا آورد و وکیل هم باید کسی باشد که برای انجام آن امر اهلیت داشته باشد .
8-مجنون و صغیر غیر ممیز در هیچ کاری نه می توانند وکالت بدهند و نه وکالت بگیرند چون خودشان قادر به انجام دادن هیچ کاری نیستند .
9-صغیر ممیز فقط در تملکات بلاعوض می تواند وکالت بدهد یا وکالت بگیرد چون خودش می تواند تملک بلاعوض کند.
10-سفیه در امور غری مالی و هم در تملکات بلاعوض (کارهایی که خود می تواند انجام بدهد) می تواند هم وکالت بدهد و هم وکالت بگیرد.
11-ورشکسته: موکلی که می خواهد وکالت بدهد هم بادی اهلیت داشته باشد و هم اختیار یعنی مالش توقیف نشده باشد و ورشکسته هم نباشد ، ولی برای وکیل داشتن اهلیت کافیست و وکیل اختیار نمی خواهد چون که در اموال خودش تصرف نمی کند .
12-ورشکسته چون اهلیت دارد در تمام امور می تواند وکیل بشود زیرا ورشکسته (اختیار ندارد) و وکیل هم اختیار نمی خواد .
13-ورشکسته چون اختیار ندارد در امور مالی خود نمی تواند وکالت دهد زیرا موکل اهلیت می خواهد و اختیار که ورشکسته اهلیت دارد ولی اختیار ندارد.
14-امور غیر مالی اختیار نمی خواهند
