نکات کلیدی در مبحث وکالت
1-وکالت
تنها برای انجام اعمال حقوقی است نه کارهای عادی روزمره مانند حمل و نقل و نقاشی
کشیدن و....
2-وصیت
یک عمل حقوقی قائم به شخص است یعنی هرکسی باید خودش وصیت کند و نمی تواند به دیگری
وکالت بدهد.
3-وکالت
مانند ودیعه و عاریه یک عقد اذنی است .
4-وکالت
با قبول وکیل تحقق می باد و نیازی به آگاه شدن موکل از قبول وکیل نیست .
5-وکالت
یا مطلق است یا مقید ،مطلق یا مقید بودن وکالت مربوط به اداره کردن اموال موکل
است و وکیل جز اعمال اداری نمی تواند تصرف
دیگری در موضوع وکالت نماید.
6-در
موردی که وکالت به طور مطلق برای فروش است ،وکیل نمی تواند خود طرف معامله قرار
گیرد.
7-وکالت
باید در امری داده شود که خود موکل بتواند آن را به جا آورد و وکیل هم باید کسی
باشد که برای انجام آن امر اهلیت داشته باشد .
8-مجنون
و صغیر غیر ممیز در هیچ کاری نه می توانند وکالت بدهند و نه وکالت بگیرند چون
خودشان قادر به انجام دادن هیچ کاری نیستند .
9-صغیر
ممیز فقط در تملکات بلاعوض می تواند وکالت بدهد یا وکالت بگیرد چون خودش می تواند
تملک بلاعوض کند.
10-سفیه
در امور غری مالی و هم در تملکات بلاعوض (کارهایی که خود می تواند انجام بدهد) می
تواند هم وکالت بدهد و هم وکالت بگیرد.
11-ورشکسته:
موکلی که می خواهد وکالت بدهد هم بادی اهلیت داشته باشد و هم اختیار یعنی مالش
توقیف نشده باشد و ورشکسته هم نباشد ، ولی برای وکیل داشتن اهلیت کافیست و وکیل
اختیار نمی خواهد چون که در اموال خودش تصرف نمی کند .
12-ورشکسته
چون اهلیت دارد در تمام امور می تواند وکیل بشود زیرا ورشکسته (اختیار ندارد) و
وکیل هم اختیار نمی خواد .
13-ورشکسته
چون اختیار ندارد در امور مالی خود نمی تواند وکالت دهد زیرا موکل اهلیت می خواهد
و اختیار که ورشکسته اهلیت دارد ولی اختیار ندارد.
14-امور
غیر مالی اختیار نمی خواهند
